Третьяков Павел Степанович (1910-1979)
(7б-сынып оқушысы Третьяков Романның арғы атасы)
Павел Степанович Орынбор облысында тұрған. 1941 жылы әскери комиссариаттан шақырту қағазы келеді, бидай жинауды аяқтап, майданға аттанады. Басында кавалерист боп қызмет етеді. Мәскеу үшін шайқасқа қатысады. Ұрыс кезінде оның аты оққа ұшып, өзі мидан зақым алады. Емделгеннен кейін майданға аттанып, тағы жараланады. Саратов облысының Балашовка қаласында госпитальде ем алады. Жазыла бастағанда-ақ өзі сияқты жаралыларға қосылып, майданға қажетті құралдар жасайтын зауытқа тұрады. Ол күректер жасап шығарды. Госпитальден шығысымен майданға студебеккер жүргізушісі болып оралды. 1945 жылдың 9 мамырынан кейін де жыл жарым уақыт Батыс Украина тауларында бандершілерді қуып шығу ұрыстарында болды.
Руденко Владимир Дмитриевич (1910-1993)
Владимир Дмитриевич Украинаның Винницк облысында дүниеге келген. 1939 жылы әскерге шақыртылып, бөлу кезінде Финляндияға түсіп, соғысты сонда қарсы алады. Украина майданында автоматшы болып соғысқан. Ол музыканы өте жақсы көріп, көптеген музыкалық аспаптарда ойнаған. Шабуыл кезінде алдыңғы қатарда жүріп, трубада немесе гармошкада ойнаған, солай жауынгерлерге батылдық пен әскери рух берген. Ол музыкалық дарыны үшін «Біздің Теркин» атанған. Владимир Дмитриевич соғыс жылдары Батыс Еуропаны түгел өтіп шыққан. Сол кезде ол дүниені түгел шарлап шыққандай сезініп, туыстарына солай әңгімелеген. Үйіне 1945 жылдың мамырында оралған. «Даңқ ордені» және т.б. медальдермен марапатталған.
Котенков Виктор Алексеевич
(7б-сынып оқушысы Наумова Юлияның арғы атасы)
Котенков Виктор Алексеевич 1919 жылы 1 наурызда дүниеге келген. Соғысқа дейін «Заря» кинотеатрында механик болып істеген. 1940 жылдың маусым айында әскер қатарына шақырылып, 1941 жылдың маусымына дейін Өзбек ССР-інде қызмет етті.
«1941 жыл 22 маусым. Таңмен қысқы пәтерімізге тез жинады. Ешкім әлі ештеңе білмейді, бірақ шығуға жиналып жатырмыз. Келген бойда митинг болды. Митингте таңғы 04:00-де неміс әскерінің біздің шекарамызды бұзып кіргенін білдік. Солай Германия бізге соғыс ашты. Кеңес мемлекеті алдында неміс басқыншыларын қуып шығып, фашизмді жою міндеті тұрды.» (атамның күнделігінен)
Соғыс басталғанда атам қызмет еткен бөлімді Иран аумағына жібереді. Ирандағы қызметі, олардың мәдениеті туралы да атам күнделігіне жазып қалдырған. Шетелдегі қызметі 1942 жылдың қаңтарына дейін созылады. Одан кейін бөлімді Ираннан шығарады.
Неміс фашистеріне қарсы соғысты атам Изюм қаласында бастаған, онда ол бөлімдер арасындағы байланысты қамтамасыз етеді. Оңтүстіктегі сәтсіз шабуылдан кейін олардың бөлімдерін Сталинград маңына ауыстырған.
Сталинград шайқасы аяқталғаннан кейін, атам КСРО оңтүстігін, Украинаны азат етуге қатысқан. 1944 жылы өз бөлімімен бірге Шығыс Пруссияға жіберіледі, сол жерде 1944 жылы 23 қаңтарда жеңіл жараланады. Соғыс бойы атам екі-ақ рет жеңіл жарақат алған.
Жеңісті Германияда қарсы алады.
Оралға 1946 жылы 12 маусымда оралады. Соғыстан кейін де киномеханик қызметін жалғастырды. Никитина Клавдия Ивановнаға үйленді. 2002 жылы 28 мамырда қайтыс болды.
Сладков Аким Филимонович
(7а-сынып оқушысы Брындин Семеннің арғы атасы)
Сладков Аким Филимонович 1910 жылы туған. Ол 152-атқыштар бригадасында, алдымен Сталинград шайқасында, кейін 4-Украина шайқасында соғысты. Марапаттары: Қызыл жұлдыз ордені, медальдері: «Әскери қызметі үшін», «Праганы азат етуге қатысқаны үшін», «Германияны жеңуге қатысқаны үшін». Соғысқа 1942 жылы 12 ақпанда шақырылған. Майданда 1943 жылдың 5 мамырынан 1945 жылдың 9 мамырына дейін болған. Қызметі – 191-авторотаның жүргізушісі, аға көлік механигі. Соғысты старшина шенімен аяқтады. Ұлы Отан соғысына дейін де, одан кейін де автобус жүргізушісі болып жұмыс істеді.
